Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝ (COLOR CODE)

          Η έγκαιρη αντίληψη του κινδύνου και η ετοιμότητά μας πρέπει απαραιτήτως να είναι σε άριστη

σχέση όσον αφορά την ασφάλειά μας. Είναι στο χέρι μας σε κατάσταση κινδύνου να κάνουμε το πρώτο βήμα και να ενεργοποιήσουμε τους εσωτερικούς διακόπτες μας. Αυτό μπορεί να γίνει όταν έχουμε θέσει τον εαυτό μας σε μία κατάσταση ετοιμότητας αναλόγως του ενδεχόμενου κινδύνου. Το στάδιο της επαγρύπνησής μας μπορεί να περιγραφτεί με τον Κώδικα Χρωμάτων, που διεθνώς είναι γνωστός σαν Color Code.
          Σύμφωνα με τον κώδικα αυτόν υπάρχουν τέσσερα χρώματα, τα οποία χαρακτηρίζουν τη σοβαρότητα μιας κατάστασης και αντίστοιχα το ποσοστό επαγρύπνησής μας, καθώς και τις όποιες ενέργειες πρέπει να κάνουμε ανάλογα με την περίπτωση. Τα χρώματα και οι καταστάσεις του Color Code είναι τα εξής:

ΛΕΥΚΟ

Απόλυτη ηρεμία. Η προσοχή μας δεν χρειάζεται να αποσπάται καθόλου από την οποιαδήποτε ασχολία μας. Σε λευκό χρώμα για παράδειγμα είμαστε όταν χαλαρώνουμε στον καναπέ του σπιτιού μας.

ΚΙΤΡΙΝΟ

Οι διακόπτες σε θέση on. Σ’ αυτή την κατάσταση η επαγρύπνησή μας πρέπει να βρίσκεται όταν βαδίζουμε την νύχτα, σε έρημους δρόμους, σε επικίνδυνες  περιοχές, σε κάποιο parking κ.λπ.. Το κίτρινο χρώμα δηλώνει ότι πρέπει να έχουμε μία μέτρια επαγρύπνηση σε μέρη ή καταστάσεις όπου είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουμε κάποιον κίνδυνο.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Αναγνώριση και διαφυγή. Είναι το επόμενο στάδιο από το κίτρινο χρώμα. Ο πιθανός κίνδυνος είναι ορατός και η διαφυγή απ’ αυτόν πρώτη μας μέριμνα. Αν η διαφυγή δεν είναι δυνατή, ετοιμαζόμαστε για ενδεχόμενο street fighting. Η ετοιμότητά μας πρέπει να είναι στο μάξιμουμ, μιας και στα επόμενα δευτερόλεπτα μπορεί να κινδυνέψουμε σοβαρά.

ΚΟΚΚΙΝΟ

Φυγή ή μάχη (fight or flight). Άμεσος κίνδυνος. Η τετ-α-τετ επαφή με τον αντίπαλο/αντιπάλους είναι γεγονός και οι πιθανές διέξοδοι είναι: α) η φυγή (flight), β) τεχνικές αποκλιμάκωσης, γ) street fight. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να έχουμε επιλέξει τις αντιδράσεις μας από πριν, οι οποίες να είναι ταχύτατες και σίγουρες.

ΜΑΥΡΟ

Δεν υπάρχουν επιλογές. Είμαστε υπό καθεστώς επίθεσης. Αν δεν είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι ο πανικός θα μας κυριέψει. Θα πρέπει η αντίδρασή μας να είναι άμεση και δυναμική. Θα πρέπει να μεταβούμε άμεσα από το λευκό στο μαύρο χρώμα και να αντιδράσουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Απόσπασμα από το βιβλίο «ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ & STREETFIGHTING

Ο ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ» του Γιάννη Λαιμοδέτη

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ

          Πολλές φορές, αρκετοί άνθρωποι αναφέρονται στο θέμα της Αυτοάμυνας ταυτίζοντας το με την γνώση κάποιας Πολεμικής Τέχνης. Κάποιοι άλλοι πάλι, με τον όρο Αυτοάμυνα υπονοούν την γνώση και την ικανότητα κάποιος να βγαίνει «νικητής» σε συναινετικές συμπλοκές. Άλλοι θεωρούν την Αυτοάμυνα ένα κομμάτι της πολεμικής τέχνης που εξασκούν, κλπ. Οι εκδοχές που έχουν δοθεί ή δίνονται στο θέμα της Αυτοάμυνας είναι κυριολεκτικά άφθονες.

          Τι είναι όμως Αυτοάμυνα και τι σχέση έχει με τις πολεμικές τέχνες; Αυτό θα επιχειρήσουμε να αποσαφηνίσουμε στο παρόν άρθρο. Κατ’ αρχάς ετυμολογικά ο όρος Αυτοάμυνα σημαίνει η υπεράσπιση του εαυτού μας ή οικείων προσώπων, με κάθε πρόσφορο μέσο απέναντι σε κίνδυνο ή απειλή. Οι ενέργειες που γίνονται σχετικά με την πρόληψη του κινδύνου ή της απειλής αποτελούν την έννοια της Αυτοπροστασίας. Αυτοάμυνα δεν είναι η γνώση του να δέρνουμε, να παίρνουμε νίκες σε αγώνες ή να σπάμε τούβλα. Η Αυτοάμυνα δεν έχει σχέση με τη συναινετική συμπλοκή και δεν χρειάζεται κανείς να μαθητεύσει δεκαετίες ή να γίνει πρωταθλητής των πολεμικών τεχνών για να μάθει να προστατεύει τον εαυτό του. Αυτοάμυνα, μπορεί να μάθει ο κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως ηλικίας ή φυσικής κατάστασης, εάν και εφόσον α) έχει τη θέληση και την υπομονή να εκπαιδευτεί για αυτό, β) αντιλαμβάνεται επακριβώς την έννοια της Αυτοάμυνας και τις επιμέρους παραμέτρους αυτής.

ΤΑ 3 «Α» ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ

          Τα κύρια χαρακτηριστικά της Αυτοάμυνας περιλαμβάνονται στους όρους AWARENESS (Ενημέρωση, γνώση των πιθανών κινδύνων), ASSESSMENT (Εκτίμηση του κινδύνου) και ACTION (Δράση, η ποία μπορεί να είναι η φυγή, η αποκλιμάκωση (λεκτική), ή εφαρμογή της αναγκαίας βίας). Όπως συνάγεται από τα ανωτέρω η εφαρμογή της αναγκαίας βίας (και η χρήση τεχνικών πολεμικών τεχνών), είναι ένα κομμάτι της Αυτοάμυνας και είναι στην ουσία το τελευταίο στάδιο εφόσον δεν έχουν επιτυχία τα προηγούμενα. Η Αυτοάμυνα ξεκινάει με τη σωστή ενημέρωση και γνώση των πιθανών κινδύνων όσον αφορά τη σημερινή εποχή.

          Η εκτίμηση του κινδύνου είναι αυτή που θα μας οδηγήσει στις επόμενες ενέργειές μας. Εάν η φυγή είναι εφικτή, είναι το πρώτο που κάνουμε. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό και υπάρχουν τα περιθώρια περνάμε σε αποκλιμάκωση της κατάστασης (λεκτικά και μη) και εάν αυτές οι ενέργειες δεν φέρουν αποτέλεσμα τότε και μόνον τότε εφαρμόζουμε την επικείμενη και αναγκαία βία προς προστασία του εαυτού μας ή οικείων προσώπων μένοντας πάντα στα πλαίσια του νόμου. Εάν χρειαστεί να εφαρμόσουμε τεχνικές πολεμικών τεχνών στα πλαίσια της Αυτοάμυνας μας αυτές θα πρέπει να είναι ανάλογες με την περίσταση και την απειλή. Για παράδειγμα εάν κάποιος μας σπρώξει, η κατάλληλη άμυνα δεν είναι το σπάσιμο του χεριού του! Αυτό όμως μπορεί να είναι απαραίτητο απέναντι σε κάποιον που μας επιτίθεται με ένα μαχαίρι.

του Γιάννη Λαιμοδέτη