ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Ο δεκάλογος της Αυτοάμυνας, μας περιγράφει με ποιον τρόπο μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις καθημερινές προκλήσεις του δρόμου και να αποφύγουμε επικίνδυνες καταστάσεις. 

  1.  Η καλύτερη άμυνα είναι η αποφυγή:

Είναι εκατό φορές προτιμότερο να αποφύγουμε μία συμπλοκή απ’ το να αναγκαστούμε να εμπλακούμε σε αυτή. Αυτός είναι ο πρώτος και ο χρυσός κανόνας της Αυτοάμυνας στο δρόμο.

Το να αναγνωρίσουμε τον κίνδυνο και να τον αποφύγουμε είναι προτιμότερο από την εφαρμογή οποιαδήποτε τεχνικής.

  2.  Είμαστε πάντα σε μέτρια επαγρύπνηση:

Σε αυτή την κατάσταση πρέπει να είναι η προσοχή μας σε περιπτώσεις που μπορεί να δεχτούμε επίθεση όπως σε σκοτεινούς δρόμους, parking κ.λπ.

Η μέτρια επαγρύπνηση βοηθά να εξουδετερώσουμε το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του επιτιθέμενου που είναι ο αιφνιδιασμός.

  3.  Δεν υποτιμούμε κανέναν αντίπαλο:

Είτε πρόκειται για ένα 15χρονο παιδί, είτε για ένα δίμετρο γεροδεμένο άνδρα, αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με την ίδια σοβαρότητα.

Το να υποτιμήσουμε κάποιον αντίπαλο, μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες.

Στα νεκροταφεία αναπαύονται πάρα πολλοί άνθρωποι επειδή υποτίμησαν τον αντίπαλο, αισθανόμενοι «δυνατοί» και άτρωτοι. Μην κάνετε αυτό το λάθος.

Κάθε επιτιθέμενος πρέπει να θεωρείται ένας επικίνδυνος αντίπαλος και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.

  4.  Δεν υπάρχουν κανόνες:

Στις ρεαλιστικές συμπλοκές στο δρόμο ισχύει ο βασικός κανόνας: «Δεν υπάρχουν κανόνες». Οποιαδήποτε τεχνική μέθοδος είναι δεκτή, εφόσον βοηθά στην Αυτοάμυνά μας. Χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, τράβηγμα των μαλλιών, χτυπήματα με  τους αγκώνες, τα δάχτυλα κ.λπ. καθώς και η χρήση προχείρων όπλων (π.χ. ένα ξύλο)  είναι βασικές τεχνικές για την Αυτοάμυνα στον δρόμο.

Η αυτοάμυνα δεν είναι sport και γι’ αυτό δεν διέπεται από κανόνες Fair play και «καθαρές τεχνικές».

  5.  Οπλιζόμαστε με την πρώτη ευκαιρία:

Εάν έχουμε τη δυνατότητα, οπλίζουμε τον εαυτό μας με κάποιο πρόχειρο εργαλείο-όπλο του δρόμου.

Αυτό μπορεί να είναι κάποιο ξύλο, πέτρα, σίδερο, μπουκάλι κ.λπ.

Οπλισμένοι έχουμε σαφώς μεγαλύτερες πιθανότητες αποτελεσματικής άμυνας απέναντι στους ισοδύναμους αντιπάλους.

Θεωρίες όπως «Οι άνδρες παλεύουν με τα χέρια» κ.λπ. ισχύουν μόνο στους αθλητικούς αγώνες ή στις συναινετικές συμπλοκές (που και αυτές είναι ένα είδος αγώνα).

Μιας και στην Αυτοάμυνα δεν υπάρχουν κανόνες, η χρήση κάποιων εργαλείων-όπλων δεν είναι μόνο επιθυμητή, αλλά πολλές φορές και επιβεβλημένη.

  6.  Σιγουρευόμαστε ότι τελείωσε (secure):

Δεν εγκαταλείπουμε το πεδίο της συμπλοκής εάν δεν είμαστε σίγουροι για το τέλος αυτής και την ασφαλή διαφυγή μας. Το να ρίξουμε προσωρινά τον αντίπαλό μας στο έδαφος μπορεί να έχει ως επακόλουθο αυτός να σηκωθεί και να μας επιτεθεί πισώπλατα όπως έχει γίνει χιλιάδες φορές στην πράξη.

Δεν φεύγουμε αν δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι η σωστή στιγμή γι’ αυτό.

  7.  Μαχόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις:

Το να εκδηλώσουμε μία λυσσαλέα αντίδραση στον επιτιθέμενο είναι πολύ προτιμότερο από την οποιαδήποτε «σωστή τεχνική» κ.λπ. Η σθεναρή αντίστασή μας συνοδευόμενη από κραυγές είναι αυτό που θα «σοκάρει» τον αντίπαλο μας και θα δει ότι δεν είμαστε εύκολα θύματα.

  8.  Απλές και μόνο τεχνικές:

Οι απλές και πρακτικές τεχνικές είναι βασικότατο στοιχεία για αποτελεσματική άμυνα στο δρόμο. Υπό το καθεστώς της έντασης και της αδρεναλίνης, ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκτελέσει σύνθετες τεχνικές. Η απλότητα πρέπει να χαρακτηρίζει την κάθε μας κίνηση.

  9.  Καλή φυσική κατάσταση:

Η συνεχής προπόνηση, εκτός του ότι μας κρατά «ετοιμοπόλεμους», βοηθά στο να έχουμε την απαραίτητη φυσική κατάσταση που απαιτείται για μια βίαιη συμπλοκή στο δρόμο. Αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι στον αντίπαλο που πιθανότατα θα είναι απροπόνητος (οι προπονημένοι άνθρωποι δεν επιζητούν συμπλοκές στο δρόμο).

 10. Μένουμε στα πλαίσια του νόμου:

Οποιαδήποτε αντίδρασή μας καθώς και το ποσοστό βίας που θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε, θα πρέπει να είναι στα πλαίσια του νόμου σχετικά με την Αυτοάμυνα.

Η οποιαδήποτε υπέρβαση των ορίων αυτών μπορεί να μας βάλει σε προβλήματα, σχετικά με το νόμο.

Βασικό σημείο που θα ελέγξει ο δικαστής είναι το αν είχαμε περιθώρια διαφυγής της συμπλοκής, τρέξαμε μακριά, ή συναινέσαμε σ’ αυτή.

Σ’ αυτή την περίπτωση, δε βρισκόμαστε σε Αυτοάμυνα και ο νόμος δε μας καλύπτει.

-Προσοχή λοιπόν, ώστε σε κάθε περίπτωση οι αντιδράσεις μας να είναι νομότυπες.

Αυτές, σε γενικές γραμμές είναι οι αρχές της Αυτοάμυνας στο δρόμο. Εάν εφαρμοστούν με σύνεση, μπορούν να μας γλιτώσουν από αρκετούς μπελάδες.

Πολλές φορές δεν κινδυνεύουμε τόσο από κάποιον προκλητικό αντίπαλο, αλλά από τον εγωισμό μας.

Ένα παλιό ρητό λέει ότι: «Τα μεγάλα ΕΓΩ, βρίσκονται σε ανθρώπους με λίγο μυαλό».

Γιάννης Λαιμοδέτης